Ręczna robota, czyli historia espadryli

Choć wszyscy aktualnie przygotowują się do Bożego Narodzenia, my przyjrzymy się dziś historii jednego z letnich rodzajów obuwia. Espadryle, bo o nich właśnie mowa, nie są jeszcze zbyt popularnymi butami w naszym kraju, jednak powoli coraz więcej osób decyduje się na ich zakup w czasie wakacji. Warto dowiedzieć się, skąd pochodzą i jak powstały te nietuzinkowe buty, które stanowią świetną alternatywę dla obuwia krytego i odkrytego.

Pochodzenie espadryli

Wyniki badań archeologicznych świadczą o tym, że pierwsze espadryle mogły pojawić się nawet 4000 lat temu. Z pewnością dowodzi tego para butów znaleziona w jaskini Murcielagos. Historyczny egzemplarz można zobaczyć na własne oczy w muzeum archeologicznym w Granadzie.

Na wprowadzenie espadryli „na salony” silny wpływ miał król Aragonii, który polubił ręcznie robione buty. Ich głównymi atutami było wykorzystanie naturalnych materiałów w postaci plecionek z konopi i lnianej tkaniny. W Hiszpanii wielu rzemieślników zajmowało się produkcją tego rodzaju obuwia. Początkowo espadryle popularne były wśród chłopów, a w późniejszym czasie zdobyły sympatię hiszpańskich żołnierzy, kapłanów i górników.

Nazwa butów pochodzi od rośliny „esparto”, którą w pierwszym kroku palono, a następnie pleciono w specyficzny sposób, by stworzyć podeszwę buta.

Sprzedaż espadryli

Rewolucyjnym momentem w historii espadryli był przełom XIII i XIV wieku. W tym czasie setki rzemieślników i tysiące robotników zaczęło pracować nad lekkim plecionym obuwiem. W XIX wieku espadryle były już sprzedawane na szeroką skalę. Kolebką handlu stało się miasto Mauléon, znajdujące się w Pirenejach Atlantyckich. W miasteczku produkowano ręcznie multum par espedryli, które trafiały do katalońsko-aragońskich żołnierzy i księży.

Różne espadryle w różnych regionach

Espadryle różniły się od siebie w poszczególnych regionach, dzięki temu stając się istotnym elementem hiszpańskiej kultury. Buty produkowane w Emporda charakteryzowały się białym kolorem i ozdobieniem w postaci pięciu kolorów na zewnętrznej części buta. Tancerze trudniący się tradycyjnym tańcem katalońskim nosili jednokolorowe modele.

Espadryle w świecie wielkiej mody

W świecie wielkiej mody espadryle zaistniały dopiero w latach 60. XX wieku. Wcześniej kategoryzowano je jako tanie obuwie przeznaczone na lato. Taki stan rzeczy zmienił się 1960 roku. Na tej imprezie swoje buty zaprezentowała firma Castaner, która od wielu lat zajmowała się produkcją plecionych butów, jednak prosperowała coraz gorzej. Zainteresowanie produktami hiszpańskiego przedsiębiorstwa wyraził Yves Saint Laurent, francuski projektant mody. W tamtym czasie dopiero zaczynał on swoją karierę i lubił modowe eksperymenty. Owocem współpracy między projektantem a firmą Castaner były pierwsze kobiece espadryle na koturnie. Projekt okazał się strzałem w dziesiątkę, dzięki któremu firma z Hiszpanii stanęła na nogi, a espadryle stały się częścią świata wielkiej mody. Już nie były kojarzone z tanim obuwiem codziennego użytku. Klienci przekonali się, że produkcja espadryli to iście rzemieślnicza praca.

W kolejnych latach espadryle pojawiły się na wybiegach za sprawą innych znanych domów mody, takich jak: Louis Vuitton, Christian Louboutin czy Hermes. Warto też wspomnieć, że firma Castaner ma się dobrze po dziś dzień i zarówno sama marka, jak i cała Hiszpania, postrzegana jest przez świat jako najlepszy producent butów na plecionej podeszwie.

Na wzrost popularności espadryli spory wpływ miały też gwiazdy kina, na przykład Grace Kelly.

Do czego ubrać espadryle?

Obuwie z plecioną podeszwą to doskonałe rozwiązanie dla wszystkich, którzy latem nie chcą nosić ani sandałów, ani mokasynów. Espadryle łączą w sobie cechy obu tych rodzajów butów, ponieważ są kryte jak mokasyny i przewiewne jak sandały. Dobrze prezentują się w towarzystwie lniany koszul i spodni, a także jeansów w jasnych kolorach i spodni typu chino.

Źródło zdjęcia: http://www.logo24.pl/Logo24/51,85825,16399179.html?i=6